Hennepvreter - Orobanche ramosa
Hennepvreter is een meestal eenjarige parasiet en werd vroeger aangetroffen op braakliggende akkers of akkers waar Tabak en Hennep werd verbouwd. Ook kan ze Tomaat en andere leden van de nachtschadefamilie parasiteren. Door het verwijnen van de Tabak- en Hennepteelt is de soort uit Nederland verdwenen. De soort stamt uit West-Azië, Noord-Afrika en Zuid- en Midden-Europa. Ze is elders in Europa al eeuwenlang ingeburgerd en er worden vermoedens uitgesproken dat ze eigenlijk uit Centraal-Azië afkomstig is. In Nederland is de soort uitgestorven en werd voor het laatst aangetroffen in 1928 bij Apeldoorn.
Ze is recentlijk uitgezaaid in de Botanische Tuin van de universiteit van Utrecht en handhaaft zich daar goed. Door het verdwijnen van de Tabak- en Hennepteelt is de soort uit Nederland verdwenen. De Hennepvreter is makkelijk te onderscheiden van andere Orobanche soorten door zijn vertakte, geel- tot blauwachtige stengels en de blauwachtige of paarsige bloemen. Achtergronden: Aangezien de soort in zuiderlijke streken en op andere continenten zich als onkruid kan gedragen en voor economische schade kan zorgen in o.a. de tabaksteelt, is er over de soort veel info te vinden.
Specificaties
| Bloeimaanden: | juli, augustus, september, oktober |
|---|---|
| Bloeitijd beginmaand: | juli |
| Bloeitijd eindmaand: | oktober |
| Bloemkleur: | Violet |
| Eigenschappen: | Bijzondere soorten, Cultuurgewassen, Een selectie bijzondere tuinzaden |
| Geschikt voor: | Zaden voor historische akkers |
| Grondsoort: | kalkarme grond, zand, zandige klei |
| Grondvoorkeur: | Algemene gemiddelde grond, Lichte grond |
| Inheems/uitheems: | Archeofyt, Inheems in Nederland |
| Levensduur: | Eenjarige plant |
| Licht: | halfschaduw, zonnige plek |
| Vocht: | vochtig |
Specifieke instructies zaaien en verzorging
Algemene verzorginstructies
Hennepvreter is een meestal eenjarige parasiet en werd vroeger aangetroffen op braakliggende akkers of akkers waar Tabak en Hennep werd verbouwd. Ook kan ze Tomaat en andere leden van de nachtschadefamilie parasiteren. Door het verwijnen van de Tabak- en Hennepteelt is de soort uit Nederland verdwenen. De soort stamt uit West-Azië, Noord-Afrika en Zuid- en Midden-Europa. Ze is elders in Europa al eeuwenlang ingeburgerd en er worden vermoedens uitgesproken dat ze eigenlijk uit Centraal-Azië afkomstig is. In Nederland is de soort uitgestorven en werd voor het laatst aangetroffen in 1928 bij Apeldoorn.
Ze is recentlijk uitgezaaid in de Botanische Tuin van de universiteit van Utrecht en handhaaft zich daar goed. Door het verdwijnen van de Tabak- en Hennepteelt is de soort uit Nederland verdwenen. De Hennepvreter is makkelijk te onderscheiden van andere Orobanche soorten door zijn vertakte, geel- tot blauwachtige stengels en de blauwachtige of paarsige bloemen. Achtergronden: Aangezien de soort in zuiderlijke streken en op andere continenten zich als onkruid kan gedragen en voor economische schade kan zorgen in o.a. de tabaksteelt, is er over de soort veel info te vinden.
Specificaties
| Bloeimaanden: | juli, augustus, september, oktober |
|---|---|
| Bloeitijd beginmaand: | juli |
| Bloeitijd eindmaand: | oktober |
| Bloemkleur: | Violet |
| Eigenschappen: | Bijzondere soorten, Cultuurgewassen, Een selectie bijzondere tuinzaden |
| Geschikt voor: | Zaden voor historische akkers |
| Grondsoort: | kalkarme grond, zand, zandige klei |
| Grondvoorkeur: | Algemene gemiddelde grond, Lichte grond |
| Inheems/uitheems: | Archeofyt, Inheems in Nederland |
| Levensduur: | Eenjarige plant |
| Licht: | halfschaduw, zonnige plek |
| Vocht: | vochtig |